Almat Dalabekov - Juzem

Көздерің тұңғиық сенің жүзіп келем
Іші толған әлем Қандай терең білем
Жаным сенің айтқан әрбір сөзіңе мен сенем
Күлесің білем Өйткені жақсы көрем

Қарашаның сегізі Өзіңе сеніп қалғам
Күлімдеп жанарыңнан Ұялған айдың өзі
Артыңнан айқайлаймын Бұрылып қарамайсың
Бірдеңе, бірдеңе деп Жүрегімді мың алдайсың

Киімің жасыл жейдең
Жарысып Қыз-Жібекпен
Күмістен тағып алған
Жарасқан моншақпенен
Үстіңде қара түстен
Жылынған күртешеңмен
Жайылған әр шашыңнан
Көрінеді қыпша белің
Айдала дейін десем
Көремін тұнық көлді
Шатыстырамын бірақ
Өзіңнің күлкіңді